Pomnik Źródeł Wisły
Warto wiedzieć, że rzeka Wisła, czyli najdłuższa rzeka przemierzająca polską krainę, bierze swoje początki właśnie tutaj, w Wiśle, w Beskidzie Śląskim, u podnóży Baraniej Góry. Tutaj wszystko układa się w piękną całość. Dlatego nie może też dziwić śliczny Pomnik Źródeł Wisły, który odnajdziecie w parku. Rzeźba przedstawia bosą dziewczynę z kwiatami w dłoniach. Została wykonana przez Grzegorza Łagowskiego. Uroczystego odsłonięcia dokonał prezydent Bronisław Komorowski w roku 2014. Jednak nie jest to ani pierwsza, ani druga rzeźba nawiązująca do źródeł Wisły. Pierwszy pomnik-fontanna nimfy wodnej powstał jeszcze przed II wojną światową. Pomnik miał przedstawić rzekę, która łączyła wszystkie ziemie polskie. Od gór, aż po morze i zapewne podkreślić powrót Śląska do Ojczyzny. Prace nad projektem ruszyły w roku 1936, a już rok później, na zakończenie największej imprezy folklorystycznej lat międzywojennych, czyli Święta Gór, prezydent Ignacy Mościcki odsłonił dzieło prof. Konstantego Laszczka. Pierwszy pomnik był wykonany z brązu i przedstawiał dziewczynę, która w dłoniach dzierży naręcz kwiatów, a jej ciało okrywa mokra sukienka wraz z elementami stroju regionalnego. Niewiasta stała na kamiennym cokole, a poniżej, całości dopełniały ryby wyskakujące z basenu z wodą i oblewające jej stopy wodą. Niestety Niemcy podczas wojny przetopili rzeźbę i cokół stał pusty aż do roku 1975. Wtedy to umieszczono tutaj drugi pomnik. Jej autorem był wiślański rzeźbiarz Artur Cienciała. Mieszkańcy Wisły nazwali go „Ślązaczka”. Druga panna była bardziej krzepka, odziana tym razem w pełny strój ludowy i powstała z lastriko. Jednak czas nie był dla niej łaskawy i włodarze miasta postanowili stworzyć nową, już trzecią odsłonę rzeźby, którą to dziś możecie podziwiać. Obecne dzieło nawiązuje do pierwowzoru, choć różni się strojem. Jeśli ciekawi Was, jak dokładnie wyglądały poprzedniczki, to obok pomnika znajduje się tablica informacyjna wraz ze starymi zdjęciami.
Dworzec Kolejowy w Wiśle
O wow! Dzisiejszy budynek dworca Wisła Uzdrowisko jest przepiękny i szykowny. Szczególnie, jeśli w kontrze spojrzycie na stare zdjęcia i zobaczycie zniszczony, szary, betonowy budynek. Dworzec prezentuje się wybornie i szlachetnie. W jednej części znajduje się Restauracja Browar Wisła (o której będzie kilka słów w dziale o tym, gdzie w Wiśle zjeść), a w drugiej, centrum przesiadkowe oraz informacja turystyczna. Budynek Dworca Wisła Uzdrowisko został oddany w ręce pasażerów jeszcze w roku 1929, w związku z rozbudową linii kolejowej z Ustronia Polana. Niestety z braku funduszy, budynek zaczął podupadać, aż w roku 2011 zdecydowano o zamknięciu poczekalni oraz kas dworcowych. Po remoncie jakby wstąpił w niego nowy duch! I prawdę powiedziawszy, wiślański dworzec kolejowy jest idealnym miejscem, aby rozpocząć wędrówkę po Wiśle, nawet jeśli nie przybyliście tutaj koleją. To stąd na Rynek w Wiśle jest raptem 200 metrów.
Pałacyk Myśliwski Habsburgów w Wiśle
Historia drewnianego domku przy ulicy Lipowej może dla wielu z Was okazać się mocno zaskakująca. Albowiem Pałacyk Myśliwski powstał w lasach Beskidu Śląskiego, na polanie Przysłop, w latach 1897-1898, nieopodal Baraniej Góry, na zlecenie arcyksięcia Fryderyka Habsburga. Utrzymany w tyrolskim stylu, pałacyk został prawdopodobnie zaprojektował przez architekta Albina Teodora Prokopa. I teraz będzie najciekawsze, w roku 1925 Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, otworzyło w nim schronisko Przysłop pod Baranią Górą! Ówczesne schronisko mogło pomieścić 64 osoby. Wytyczono wówczas szlaki turystyczne na Baranią Górę. Po II wojnie światowej w obliczu rosnącego ruchu turystycznego w Beskidzie Śląskim zdecydowano się na wybudowanie większego schroniska. A Pałacyk zaczął niszczeć. Szczęśliwie, staraniami Towarzystwa Miłośników Wisły, w roku 1985, został on przeniesiony na dzisiejsze miejsce i służy jako miejscowy oddział PTTK. Cudnie <3 Aby kontynuować spacer po atrakcjach Wisły, musicie powrócić pod dworzec kolejowy, przejść na drugą stronę ulicy i zapuścić się w wiślański deptak.
Deptak w Wiśle
Prawdę powiedziawszy, wiślański deptak nas nie zachwycił. Ot szeroka promenada, ze straganami, restauracjami, kioskami, czy też wypożyczalnią rowerów elektrycznych. Na szczęście, pojawiające się co jakiś czas statuetki misiów czynią go bardziej przyjaznym. To nie jest tak, że zwieńczeniem deptaku jest Rynek, tutaj w Wiśle, po prostu jedna strona kamienic nagle kończy się i otwiera się przestrzeń, która pełni rolę rynku.
Rynek w Wiśle oraz Dom Zdrojowy
Wiślański Rynek odnajdziecie na Placu Bogumiła Hoffa. To on jest uznawany za odkrywcę Wisły na szeroką skalę, w drugiej połowie XIX wieku. Rynek powstał w okresie międzywojennym, gdy nastąpił szybki rozwój miasta, które nabierało coraz bardziej cech uzdrowiska. Uroku dodaje mu fontanna. To wtedy też powstała pierzeja z podcieniami oraz Dom Zdrojowy. Dziś odnajdziecie w nim siedzibę Urzędu Miasta, restaurację oraz informację turystyczną. Jest tutaj też atrakcja, o której wspominamy w następnym akapicie. To tutaj zaczyna się najciekawszy fragment Wisły.
Muzeum Beskidzkie im. A. Podżorskiego
Muzeum Beskidzie znajduje się w centrum Wisły, w dawnej karczmie z 1794 roku. Muzeum zostało otwarte podczas I Tygodnia Kultury Beskidzkiej w Wiśle, który miał miejsce w roku 1964. Swoją działalnością obejmuje miejscowości należące do grupy etnograficznej górali śląskich – Istebną, Jaworzynkę, Koniaków, Wisłę i Brenną. Ekspozycja stała prezentuje eksponaty związane z życiem i twórczością górali Beskidu Śląskiego (pasterstwo, tkactwo, obróbka drewna, narzędzia rolnicze, ubiór oraz przykłady sztuki ludowej). Od roku 2010 dostępna dla turystów jest Enklawa Budownictwa Drewnianego.
Amfiteatr im. Stanisława Hadyny
Tuż nieopodal rynku w Wiśle, w Parku Kopczyńskiego, wzdłuż rzeki Wisła, mieści się Amfiteatr imienia Stanisława Hadyny. Pan Stanisław był założycielem oraz wieloletnim kierownikiem artystycznym Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”. Amfiteatr mieści około 2,5 tyś widzów. Jedno miejsce jest już na stałe zajęte, ponieważ na widowni „zasiada” patron amfiteatru – Pan Stanisław (rzeźba honorowego obywatela miasta znajduje się w jednym z pierwszych rzędów). W wiślańskim amfiteatrze odbywa się szereg imprez, w tym ta najpopularniejsza, czyli coroczny Tydzień Kultury Beskidzkiej. Jest to jedna z najstarszych i największych imprez folklorystycznych w Europie.
Zabytkowy Park Przygód
To nie wszystkie atrakcje, które czekają na Was w Parku Kopczyńskiego. Na przedłużeniu ulicy Bolesława Prusa jest Zabytkowy Park Przygód. Znajdziecie tutaj mozaikowe miniaturki zabytków, które w normalnej skali możecie spotkać podróżując wzdłuż nurtu Wisły. Szczególnie warto przybyć tutaj po zmroku, gdy miniaturki są podświetlone. Wszystkie są opisane i jest ich łącznie 10. Można odnaleźć tutaj: Zamek Prezydenta RP w Wiśle, królewski Wawel w Krakowie, Zamek w Sandomierzu, Zamek w Janowcu, Zamek w Kazimierzu Dolnym, Pałac w Puławach, Zamek Królewski w Warszawie, Katedrę św. Janów w Toruniu, Zamek w Świeciu i słynny gdański Żuraw. Zabytkowy Park Przygód został stworzony w ramach unijnego projektu „Zacznij zwiedzanie Polski od źródeł. Rewitalizacja Parku Kopczyńskiego w Wiśle” i robi bardzo pozytywne wrażenie na turystach odwiedzających Wisłę. Nieopodal ustawiono 35 tablic wraz z fotografiami opisującymi rzekę Wisłę. Od źródeł, aż po sam Bałtyk.
Wodospad w Wiśle na Wisełce
Wodospad znajduje się około 5 km na południe od centrum miasta. Wodospad, mający 8 metrów wysokości, został wybudowany w latach 50tych zeszłego wieku na potoku Wisełka. Trzeba przyznać, że robi całkiem przyjemne wrażenie. Uwaga, pobliski parking jest płatny, a opłata wynosi 6 pln za pierwszą godzinę.
Zbiornik na Jeziorze Czerniańskim oraz Zapora Wisła Czarne
Aby chronić okolicę przed powodziami i przy okazji stworzyć zbiornik wody pitnej, w latach 1968-73 wybudowano sztuczny zbiornik retencyjny. Tama ma tutaj 280 metrów długości oraz 30 metrów wysokości. Po koronie tamy można spacerować. Przepięknie prezentują się otaczające jezioro szczyty Beskidu Śląskiego. W pobliżu Jeziora znajduje się Barania Góra oraz tzw. Zameczek, czyli rezydencja należąca do prezydenta Polski. Jezioro Czerniańskie, zwane też Zbiornikiem Czerniańskim, łączy wody potoków Białej i Czarnej Wisełki i w ten sposób daje początek najdłuższej rzece w Polsce.
Zamek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w Wiśle
Pierwotnie był tutaj Pałacyk myśliwski Habsburgów, jednak z nieznanych powodów spłonął w roku 1927. Po pożarze pałacyku, Sejm Śląski podjął decyzję o budowie nowego. Już bardziej reprezentatywnego. Miał to być dar od Śląska i Ślązaków dla prezydenta RP. Obecny, modernistyczny pałac został wzniesiony w latach 1929–1930 dla prezydenta RP Ignacego Mościckiego, według projektu Adolfa Szyszko-Bohusza. W miejscu dawnego pałacyku myśliwskiego powstał Zamek Dolny, natomiast właściwa rezydencja powstała ciut wyżej. Zameczek był wykorzystywany przez głowę państwa w celach wypoczynkowych. Po II wojnie światowej obiekt, po likwidacji urzędu prezydenta, służył jako ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów. A w roku 1981 został nawet domem wczasowym KWK XXX-lecia PRL. W roku 2005 Aleksander Kwaśniewski przywrócił rezydencję jako miejsce wypoczynku dla głowy państwa.